تا همین پنج شش سال پیش در منزل کمتر کسی اینترنت پرسرعت ADSL پیدا می‌شد و دسترسی به اینترنت 3G یا 4G روی سیم کارت، برایمان شبیه به رویا بود؛ اما با پیشرفت روزافزون تکنولوژی، نحوه‌‌ی دسترسی و نوع استفاده از اینترنت شکل دیگری به خود گرفت و وارد مرحله‌ی جدیدتری شد. نرم‌افزارهای ارتباطی صوتی، تصویری و نوشتاری که مستقیما با اینترت کار می‌کردند، در اختیار کاربران قرار گرفتند؛ بنابراین نیاز کاربران هم شکل دیگری گرفت و دسترسی به اینترنت در هر زمان و مکانی به یک امر مهم و ضروری ‌تبدیل شد. پس نیاز به دستگاهی همراه که بتواند چندین وسیله را همیشه و همه‌جا به اینترنت متصل کند، کاملا احساس می‌شد. به همین خاطر هم اپراتورهای کشورمان شروع به عرضه‌ی اینترنت‌های 3G و 4G روی سیم‌کارت‌های خود کردند. اینجا بود که مودم‌های همراه به کار آمدند و خودی نشان دادند. مودم‌های همراه دو نوع دارند؛ نوع اول دانگل‌های 3G هستند و از طریق رابط USB به دستگاه‌هایی مثل کامپیوتر، لپ‌تاپ و بعضی از تبلت‌هایی که پورت USB دارند متصل می‌شوند و فقط می‌توانند اینترنت سیم‌کارت را به دستگاهی که متصل هستند، انتقال دهند. البته مدل‌های جدیدی از این دانگل‌های 3G به‌تازگی ارائه شده که می‌توانند اینترنت سیم‌کارت را به صورت بی‌سیم هم به اشتراک بگذارند؛ ولی بازهم باید به یک دستگاه USB برای تامین انرژی، متصل باشند. نوع دوم، مودم‌های 3G و 4G قابل حمل هستند که انرژی مورد نیاز خود را از یک باتری داخلی قابل شارژ تامین کرده و می‌توانند اینترنت سیم کارت را به صورت بی‌سیم پخش کنند؛ بنابراین شما می‌توانید با استفاده از یک سیم‌کارت (با اینترنت فعال) و قراردادن آن داخل این نوع از مودم‌ها چند دستگاه مختلف مثل لپ‌تاپ، تبلت، گوشی‌ موبایل و… را در هر جایی‌ که هستید به صورت بی‌‌سیم به اینترنت سیم‌کارت متصل کنید؛ بنابراین برای افرادی که می‌خواهند در هر زمان و مکانی به اینترنت دسترسی داشته باشند، استفاده از این نوع مودم‌ها بسیار مفید و کارآمد است.